Uitvaardigende autoriteit betekenis

uitvaardigen Het verzenden van officiële of wettelijke stukken en documenten zoals bevelschriften, dagvaardigingen en vergunningen. Categorie: Functionele activiteiten > juridische functies. De uitvaardigende autoriteit stelt de uitvoerende autoriteit onmiddellijk in kennis, op zodanige wijze dat de kennisgeving schriftelijk kan worden vastgelegd, van de intrekking van een bevriezingsbevel of een confiscatiebevel, alsmede van iedere beslissing of maatregel waardoor een bevriezingsbevel of een confiscatiebevel moet worden ingetrokken. Uitvaardigende autoriteit betekenis den door een ‘rechterlijke autoriteit’. Daarbij is cruciaal wat er naar EU-recht onder een ‘rechterlijke autoriteit’ wordt verstaan. Rechterlijke autoriteit Artikel 6 lid 1 KEAB heeft het over de ‘rechterlijke autoriteit’ die ‘bevoegd is om een EAB uit te vaardigen krachtens het recht van de uitvaardigende lidstaat’. Dit.
uitvaardigende autoriteit betekenis

Uitvaardigen definitie

vaar·di·gen Vervoegingen: vaardigde uit ( enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgevaardigd () (een wet of besluit) officieel afkondigen Voorbeeld: 'een verbod uitvaardigen' Synoniemen: afkondigen decreteren verbreiden 4 definities. vaar·di·gen (vaardigde uit, heeft uitgevaardigd) 1 afkondigen: een verbod uitvaardigen.
Uitvaardigen definitie uitvaardigen n: main clause subordinate clause; present tense past tense present tense past tense; 1st person.
uitvaardigen definitie

Autoriteit betekenis

biedt twaalf verschillende definities van het woord autoriteit, afkomstig van diverse bronnen. Autoriteit betekent onder andere gezag, macht, overheid, deskundigheid en achting. Autoriteit is een woord dat verschillende betekenissen heeft, zoals macht, gezag, expert of deskundige. Op deze pagina vind je 10 definities van autoriteit met voorbeelden, synoniemen en bronnen.
Autoriteit betekenis Bekijk de betekenis van autoriteit, uitgelegd met behulp van 4 definities, diverse voorbeeldzinnen en synoniemen.
autoriteit betekenis

Bevoegdheid definitie

voegd·heid Verbuigingen: bevoegdheden (meerv.) officieel erkend recht iets te doen Voorbeelden: 'geen bevoegdheid hebben', 'de bevoegdheid om op te treden' een leraar met eerstegraads bevoegdheid (een leraar die in de hoogste klassen van het voortgezet onde. Bevoegdheden een bevoegdheid is het recht om een bepaalde handeling uit te voeren. Zo is Vlaanderen bij voorbeeld niet bevoegd om beslissingen te nemen over defensie of over de pensioenen (dat zijn federale bevoegdheden), maar is het wel bevoegd over onderwijs en welzijnsbeleid zoals bejaardenzorg en kinderopvang, cultuur, enz.
    Bevoegdheid definitie BEVOEGDHEID - English translation of BEVOEGDHEID from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary.
bevoegdheid definitie

Overheidsinstantie

De Nationale ombudsman behandelt klachten over de overheid. Hieronder vallen bijna alle overheidsinstanties, zoals bijvoorbeeld ministeries, waterschappen, provincies, gemeentes, het UWV, de Sociale Verzekeringsbank (SVB) en de politie. Waar kan ik een klacht indienen over een overheidsinstantie? Wat doet de Nationale ombudsman? Wat doet de Kinderombudsman? Hoe kan ik een klacht indienen bij de Nationale ombudsman? Waar kan ik ongewenst gedrag of een integriteitsschending door een medewerker van de overheid melden?.
    Overheidsinstantie Integriteit kan het vertrouwen in de overheid maken of breken. Het is dus belangrijk dat ambtenaren, bestuurders en volksvertegenwoordigers integer zijn. Er zijn regels en gedragscodes ontwikkeld om die integriteit zoveel mogelijk te borgen. Maar minstens zo belangrijk is dat integriteit een soort grondhouding moet zijn, een mentaliteit.
overheidsinstantie