Juridische betekenis niet ontvankelijkheid

Niet-ontvankelijkheid is een term die wordt gebruikt in de juridische wereld. Het betekent dat een zaak niet verder behandeld kan worden door de rechter. Dit kan verschillende redenen hebben, zoals het ontbreken van een geldige klacht of het niet naleven van de juiste procedures. De niet-ontvankelijkheid wordt bepaald door de rechter. Een zaak is niet-ontvankelijk als het niet tot een inhoudelijke behandeling komt omdat er niet is voldaan aan formele vereisten. In het strafrecht kan ook het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk zijn als bijvoorbeeld de opsporing en vervolging niet fatsoenlijk zijn verlopen.

Juridische betekenis niet ontvankelijkheid Niet-ontvankelijk is een juridische term waarmee wordt aangegeven dat een partij of instantie niet vatbaar is voor rechtsvervolging. De term niet-ontvankelijk komt veelal voor in het bestuursrecht en het strafrecht.

Strafrecht niet ontvankelijk

Dit wordt “niet-ontvankelijk” genoemd. Niet-ontvankelijk, dan geen inhoudelijk verweer? Als bij het bestuderen van de vordering de fouten in de formele regels wordt vastgesteld, dan is natuurlijk het eerste wat wij doen een zogenaamd “niet-ontvankelijkheidsverweer” voeren. Een zaak is niet-ontvankelijk als het niet tot een inhoudelijke behandeling komt omdat er niet is voldaan aan formele vereisten. In het strafrecht kan ook het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk zijn als bijvoorbeeld de opsporing en vervolging niet fatsoenlijk zijn verlopen.

Strafrecht niet ontvankelijk Als een zaak niet-ontvankelijk wordt verklaard, betekent dit dat de rechter de zaak niet inhoudelijk zal behandelen en er geen uitspraak over zal doen. Het is belangrijk om te begrijpen wat niet-ontvankelijkheid betekent, omdat het invloed kan hebben op de uitkomst van een rechtszaak.

Civiel recht niet ontvankelijk

Bijvoorbeeld, als iemand een arbeidsgeschil heeft met zijn werkgever en deze zaak indient bij de kantonrechter in plaats van bij de sector civiel recht. In dit geval kan de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaren omdat de kantonrechter niet bevoegd is om over arbeidsgeschillen te beslissen. Ook komt het wel eens voor dat de eisende partij andere formaliteiten niet op een juiste wijze in acht heeft genomen en daardoor eigenlijk de vordering niet ingediend kon worden. De rechter komt dan niet toe aan de inhoudelijke behandeling, en moet de vordering op formele gronden afwijzen. Dit wordt “niet-ontvankelijk” genoemd.

Civiel recht niet ontvankelijk Er kunnen absolute of tijdelijke gronden voor niet-ontvankelijkheid aanwezig zijn. Een absolute grond voor niet-ontvankelijkheid betreft bijvoorbeeld het tijdsverloop. Indien een rechtsmiddel wordt aangewend na het verstrijken van de daarvoor geldende termijn, zal de eiser niet ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering.

Formele eisen rechtspraak

Bij de briefselectie worden ook de formele eisen getoetst: Nederlanderschap, master rechtsgeleerdheid met civiel effect en 2 jaar werkervaring buiten de Rechtspraak. Na de briefselectie voor een vacature in een gerecht ontvang je van het LSR-bureau bericht of je wel of niet tot de volgende selectieronde voor die vacature bent toegelaten. Meld je hier aan voor het maken van de analytische test. De LSR (Landelijke Selectiecommissie Rechters) controleert vervolgens of je voldoet aan een aantal formele eisen om te kunnen solliciteren, zoals diploma diploma rechtsgeleerdheid volgens art. 5 wrra en art. 2 brra, twee jaar juridisch relevante werkervaring buiten de rechtspraak, werkervaring en Nederlanderschap. Formele eisen rechtspraak Voordat je kunt solliciteren, moet je de analytische test succesvol hebben afgerond. Bij aanmelding voor de test controleert de Landelijke Selectiecommissie Rechters (LSR) of je voldoet aan formele eisen, zoals het hebben van een relevant diploma, de vereiste werkervaring en het Nederlanderschap.

Rechtsgang procedure

Een civiele procedure is een rechtszaak tussen: burgers; bedrijven; burgers en bedrijven. De partij die de procedure start, is: de eiser (in een dagvaardingsprocedure); de verzoeker (in een verzoekschriftprocedure). De partij tegen wie een dagvaardingsprocedure is gestart, wordt de gedaagde genoemd. Een strafrechtelijke procedure is een rechtszaak tussen een verdachte en het Openbaar Ministerie (OM). De officier van justitie vertegenwoordigt het OM. Meestal begint een strafzaak bij de politie. De officier van justitie besluit vervolgens wel of niet te vervolgen.

Rechtsgang procedure Verdenkt het OM u van een strafbaar feit en brengt het de zaak voor de strafrechter? Lees meer over het verloop van de strafrechtelijke procedure.